Zgryz otwarty. Czym jest i jak go leczyć?

Wady zgryzu zawsze stanowią duży problem dla pacjentów. Spośród wszystkich diagnozowanych rodzajów tego typu problemów jednym z najtrudniejszych w leczeniu i najbardziej uporczywych dla pacjentów jest zgryz otwarty, czyli przypadłość polegająca na braku kontaktu zębów górnych z zębami dolnymi. W naszym artykule przedstawiamy najczęstsze przyczyny powstawania tego typu wad zgryzy, możliwe objawy i powikłania, a także opisujemy, na czym polega leczenie zgryzu otwartego.

Przyczyny powstawania zgryzu otwartego

Tego typu wada zgryzu polega na niepełnym zachodzeniu na siebie zębów siecznych, w rezultacie czego zęby górne całkowicie lub częściowo nie stykają się z zębami dolnymi. Powstanie problemu ze zgryzem otwartym może być spowodowane wieloma przyczynami. Do najczęściej występujących należą zbyt długie karmienie dziecka butelką, zbyt długie ssania przez nie smoczka lub palca, wypychania języka przez dzieci, obgryzanie paznokci oraz nieprawidłowe układanie dziecka do snu, czyli w pozycji, w której głowa i szyja nie są ustawione wyżej niż reszta ciała. Oprócz tego powstanie zgryzu otwartego może być też spowodowane wadami genetycznymi, przerośniętym trzecim migdałem, niedrożnością dróg oddechowych lub przebytymi chorobami endokrynologicznymi.

Objawy zgryzu otwartego

Powstanie zgryzu otwartego zawsze się łączy z wieloma nieprzyjemnymi i łatwymi do dostrzeżenia objawami. Więcej na ich temat opowiedział nam nasz rozmówca, lekarz ortodonta z Kliniki Stomatologicznej Viscardi w Tychach:

Planując leczenie zgryzu otwartego zawsze konieczne jest wykonanie specjalistycznych badań diagnostycznych, m.in. badania RTG. W przypadku zgryzu otwartego pacjent sam jednak może odkryć, że ma taki problem i dzięki temu szybciej zgłosić się na wizytę do gabinetu ortodontycznego. Do najbardziej charakterystycznych objawów zgryzu otwartego należą przede wszystkim tzw. zespół twarzy długiej, czyli większa przednia wysokość twarzy, szpara między zębami przednimi żuchwy i szczęki, skrócona górna warga oraz wysokie podniebienie. Im szybciej pacjent po zauważeniu u siebie takich objawów zgłosi się do ortodonty, tym szybciej będzie można mu pomóc i zapobiec dalszemu rozwojowi wady.

Możliwe powikłania

Brak rozpoczęcia leczenia zgryzu otwartego może z czasem prowadzić do wielu powikłań. Wada ta polega na nieprawidłowym ułożeniu względem siebie szczęki i żuchwy, co może powodować problemy z nieprawidłową wymową, gryzieniem i żuciem, a także mieć negatywny wpływ na wygląd twarzy.

Leczenie zgryzu otwartego u dzieci i dorosłych

Do wyleczenia zgryzu otwartego konieczne jest przeprowadzenie leczenia ortodontycznego. Zazwyczaj jest to długi i żmudny proces, jednak duże znaczenie w tym przypadku ma rodzaj i stopień skomplikowania wady zgryzu oraz wiek pacjenta. Najlepiej rozpocząć leczenie u małego dziecka. Wada ta zaczyna się rozwijać u dzieci w wieku 5-6 lat. Do 10. roku życia w leczeniu zgryzu otwartego dziecko korzysta z aparatu ruchomego. Zadaniem rodzica jest przypilnowanie, żeby nosiło je jak najczęściej. W celu zwiększenia szansy na skuteczne leczenie powinno się także walczyć ze złymi nawykami u dziecka, czyli m.in. z obgryzaniem paznokci, wypychaniem języka oraz ssaniem palca. Po ukończeniu przez dziecko 10. roku życia, czyli po wyrżnięciu się już większości zębów stałych, leczenie będzie musiała wyglądać tak samo jak u osób dorosłych, czyli być prowadzone z zastosowaniem stałego aparatu na zęby.

W niektórych przypadkach przed założeniem stałego aparatu niezbędne jest najpierw stworzenie właściwych warunków zgryzowych, poprzez wykonanie zabiegów chirurgicznych. Przeprowadzone operacje mogą mieć na celu właściwe ukształtowanie łuków zębowych i ustawienie ich w odpowiednim zwarciu (okluzji).